Wij zijn sociale zoogdieren, die voor ons geluk en welzijn afhankelijk zijn van de nabijheid, aanraking, verbinding en bevestiging van anderen. Dit is geen tekortkoming, maar een evolutionaire eigenschap. Door de eeuwen heen zijn onze hersenen steeds complexer geworden, waardoor we beter in staat zijn om ons aan te passen aan de wereld om ons heen.
Overlevingsstand
Ooit was het overleven op aarde de belangrijkste drijfveer. De hersenstam, ofwel de reptielhersenen, waren verantwoordelijk voor dit overlevingsmechanisme. De ‘Vijf V’s’ – voeden, voortplanten, vechten, verstarren en vluchten – waren alles wat je nodig had om te overleven, zoals een slang of krokodil. Als reptiel word je alleen geboren en ga je alleen dood, en je moet altijd voor jezelf zorgen. Zelfs als dat betekent dat je je eigen nageslacht moet verslinden. Je hebt geen geweten in die zin, omdat je hersenen geen andere keuzes kunnen maken.
Stress
Stress heeft een bijzondere invloed op ons brein. Ons brein schakelt in stressvolle situaties direct over naar het overlevingsmechanisme, waardoor andere hersengebieden tijdelijk inactief raken.
Oorspronkelijk was stress een overlevingsmechanisme: wanneer ons leven in gevaar is, geven de bijnieren adrenaline en cortisol vrij, die ons een enorme energieboost geven om te vechten of vluchten. Dit was uiterst effectief in noodsituaties, zoals bij een aardbeving. Het is een briljante strategie, zolang stress een incidentele reactie is. Maar het wordt een probleem wanneer stress geen tijdelijke reactie meer is, maar een constante staat van zijn, of zelfs een verslaving.
Constant alert
De technologische vooruitgang van de afgelopen eeuw heeft ons zo ver verwijderd van onze natuurlijke behoeftes dat we in zekere zin altijd in een staat van angst verkeren. Vanaf de geboorte worden we blootgesteld aan extreme vormen van stress, en het gebrek aan aanraking – de meest directe vorm van liefde – vormt een van de diepste trauma’s.
Toch is het vermogen om te hechten wat ons menselijk maakt. Misschien is het tijd om opnieuw te leren ontspannen en zo de weg terug te vinden naar de pure, helende ervaring van affectie, intimiteit en liefde.
Ben jij ook op zoek naar hoe je weer meer affectie en oprechte aanraking in je leven kan krijgen? Dan is knuffelen misschien een uitkomst. Oprechte aanraking, vanuit pure intentie en zonder (seksueel) doel. Omdat jij er ook mag zijn.
Knuffelsessies
Knuffeltherapie is gericht op oprechte verbinding, zoals die van een ouder en zijn kinderen. Oprecht gezien en gewaardeerd worden om wie je bent. We leren je omgaan met je gevoel en met eigenwaarde naar jezelf te kijken vanuit zelflieffde.
